Is mijn crediteur failliet? Alles wat je moet weten over het insolventieregister.

Door Mischa Masthoff, gepubliceerd op 07-09-2023

Hopelijk krijg je er nooit mee te maken. Debiteuren of crediteuren die (bijna) failliet zijn. Toch is het niet ondenkbaar dat het gebeurt. Om te voorkomen dat je organisatie in zo’n geval onnodig schade lijdt is het verstandig om je crediteuren en debiteuren periodiek door het Insolventieregister te halen. In dit artikel vertellen we je waarom en hoe dat werkt.

Wat is het Insolventieregister?

Als een organisatie of persoon zodanig in financiële moeilijkheden komt dat een faillissement dreigt of er uitstel van betaling nodig is, dan is het belangrijk dat de handelspartners van die persoon of organisatie dat zo snel mogelijk weten. Bijvoorbeeld om te voorkomen dat jouw organisatie goederen of diensten levert waarvan nu al duidelijk is dat je afnemer ze niet zal kunnen betalen. Daarom is het Insolventieregister (of meer formeel: het Centraal Insolventieregister – CIR) in het leven geroepen. Dat is een database die wordt beheerd door de Rechtspraak. Het heeft als doel om informatie te verstrekken over faillissementen, surseances van betaling (uitstel van betaling), en schuldsaneringen natuurlijke personen (Wet schuldsanering natuurlijke personen - WSNP). Dit register is toegankelijk voor het publiek en wordt bijgewerkt door rechtbanken in heel Nederland.

Wat staat er in het Insolventieregister?

Het Insolventieregister houdt alle informatie bij over lopende of afgehandelde insolventieprocedures, waaronder:

• Faillissementen: Hierin vind je gegevens over bedrijven of particulieren die failliet zijn verklaard. Dit omvat informatie over de curator, de rechtbank die de zaak behandelt, de datum van het faillissement, en meer.
• Surseances van betaling: Dit zijn gevallen waarin een onderneming tijdelijk uitstel van betaling heeft verkregen om financiële problemen op te lossen. De vermeldingen in het register bevatten details over wie de surseance heeft aangevraagd en welke rechtbank erbij betrokken is.
• Schuldsaneringen natuurlijke personen (WSNP): In het geval van particulieren die in financiële problemen verkeren, wordt informatie over de schuldsaneringsprocedure vermeld, waaronder de naam van de bewindvoerder en andere relevante gegevens.

Waar kan ik het Insolventieregister vinden?

Hier kun je het Insolventieregister vinden. Je kunt zoeken op natuurlijke personen (lees: individuen), rechtspersonen (lees: organisaties) of op insolventiekenmerken (zoals bijvoorbeeld het publicatiekenmerk of het insolventienummer).

Wat is een Insolventiecheck?

Een insolventiecheck komt eigenlijk neer op het raadplegen van het Centraal Insolventieregister voor je handelspartner(s). Op die manier kunnen bedrijven en individuen de financiële gezondheid van een zakenpartner, leverancier of klant controleren, voordat ze zaken doen. Door het Insolventieregister te raadplegen, kun je controleren of een bedrijf of persoon betrokken is bij een faillissement, surseance van betaling, of schuldsaneringsprocedure. Dit helpt om risico's te minimaliseren en weloverwogen zakelijke beslissingen te nemen.

Wat is een Non-faillissementsverklaring?

Je kunt het ook omdraaien. Als je als bedrijf wil aantonen dat je financieel relatief gezond bent, kun je een zogenaamde non-faillissementsverklaring aanvragen. Een non-faillissementsverklaring is een verklaring die aangeeft dat een persoon of bedrijf niet betrokken is geweest bij een faillissement in een bepaalde periode. Dit document kun je aanvragen bij de rechtbank en wordt vaak gebruikt door ondernemers en bedrijven om aan te tonen dat ze financieel gezond zijn en geen faillissementsverleden hebben. Overigens is financieel gezond natuurlijk niet per definitie hetzelfde als nooit failliet gegaan zijn.

Conclusie

Of je nu een ondernemer bent die nieuwe zakelijke partners wil screenen of gewoon geïnteresseerd bent in de financiële gezondheid van bedrijven en individuen in Nederland, het Insolventieregister is een waardevolle bron van informatie die bijdraagt aan transparantie en het verminderen van financiële risico’s.